Foto, Frans Bremen
Moving on, is een eigen lied dat ik voordroeg toen ik het Straatmuzikanten concours had gewonnen in 2017.
The Reverence, is een lied dat ik heb geschreven naar aanleiding van optreden voor meervoudig gehandicapten. Het beschrijft de wereld die opengaat op het moment dat je begint te zingen voor dit speciale publiek. Een verbinding van ziel tot ziel dat niet onder woorden te brengen is en gevuld is met het puurste licht. Een vorm van onvoorwaardelijke liefde die alleen dicht bij de bron voelbaar is.
Vanaf mijn achttiende jaar begon ik eigen liedjes te schrijven. Ik schreef over actuele zaken die mij op dat moment raakte. Ik schreef in het Engels. Het begon allemaal in een folk achtige stijl. Begeleid met klassieke gitaar. Ik heb in het verleden ook covers gespeeld van Ierse en Engelse Folk. De laatste jaren ben ik begonnen liedjes in het dialect en in het Nederlands te schrijven. De natuur vormt een grote inspiratiebron. Het liefste trek ik mij met mijn gitaar terug in het bos of in het park, of gewoon langs de Geul. Om daar de muziek verder uit te werken, muziek te schrijven of gewoon even lekker zingen. Dan wordt je altijd verrast met een vogelconcert. Heerlijk is dit. Dit geeft tevens meer motivatie om door te gaan met schrijven. Het brengt de stroming op gang.
Muziek, een levensvorm op zich. Muziek vertelt verhalen zonder woorden. Een taal die we over de hele wereld kunnen verstaan. De magie van elk instrument dat haar mooie klanken weerspiegelt in de ruimte die wordt geschonken door het hart dat zich opent. Ogen die niet meer langer gesloten zijn. Handen die samen komen, zonder dat ze elkaar hoeven te raken. Het gaat de wereld rond. Houd mij vast want ik heb het even nodig, maar dat hoef je nooit te vragen. Want de melodie draagt jouw altijd.
Music is an organism, that takes in every emotion and transforms it into a smile and sunshine that will spread around the world. When you hear a melody, your heart comes around the corner, like a sunflower reaching out for the light. You never have to travel alone through this journey called life, the melody will carry you all the way home. Hands reach out without touching each other, we get guided through spirit when you let every sweet sound get through you and heal you where you even didn’t know you got hurt. But suddenly you feel better and you don’t know where it came from. This is the magic of music that I would like to spread around the world.
When the Sun meets the Moon, een lekker lounge liedje. Liedjes die binnenvallen bij het vallen van de nacht.
Wo best du dan, live opgenomen in het Pesthuys Maastricht op 14 februari 2025